Koyacaklar beni bir musalla taşına
Arkamdan okunacak bir tek Fatiha
Dökülen gözyaşları
Benim kemiklerimi sızlattı.
Üstüme atılacak üç, beş parça toprak
Bugün güneş bir başka doguyor Ankarada.
Kuşlar bir başka ötüyor burda.
Kapı önündeki horozlar hatırlatmıyor bugün bana köyümü.
Yaptıgım kahvaltı, kokladıgım çiçekler hatırlatır bana ölümü…
Bügün ankara tatsız geliyor bana.
Yoldaki insanlar selam vermiyor,
Yagan yağmuru duyuyor musun
Hissediyormusun iliklerinde
Kaçışıyor insanlar
Bir ağacın gölgesine
Birden bire ağaçlar açıyor
Şairler eline kağıt, kalemi alıyor
Ben senin hayallerinle yandım
En unulmaz güneşin çıktığı anda yandım
Ne farkındayım hayatın, nede çok dışında
İmkansız bir aşkın hayaliyle yandım
Ben senin hayallerinle yandım
Halep sokakları sessiz bugün,
Patlamıyor silahlar,
Kuşlar özgürce ötüyor,
Şam sokakları sessiz bugün.
Yıkık dökük evler arasında kalmış çocuklar,
Batıdan doguyor güneş, kahire sokaklarına.
Gökyüzü ikiye bürünmüş,
Bir yanda bardaktan boşalırcasına akan kan.
Bir yandan ise dökülen göz yaşları...
Her köşe başında yerde yatan insanlar var.
Gelme istemiyorum.
Adını yazmıyorum duvarlara.
Gökyüzündeki yıldızlardan ayırabiliyorum gözlerini.
Kaybolmuyorum senin gözlerinin derinliklerinde.
Bulutlar tuz misali akıyor gözlerime.
Gelsende görememki ben seni.
Sevmiyeceksin arkadaş
Onun gözlerine takılıp kalmıyacaksın
Dolunaydan sonra yaşayacaksın bu hayatı
Bir şiir gibi olacaksın
Nokta koydunmu duracak virgül koydunmu yaşacaksın
Gecenin karanlıgında güneş gibi yanacaksın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!