Bak ölüm bile bugün yasta
Ben sana hergün biraz daha hasta
Aşk kalptedir, değildir yaşta
Beni anıp gelsen bir kış akşamından
Sigara dumanı gibi sözlerini
Kitaplar arasındaki ezgili bir şiirin
Kafiyeleri gibi gözlerinin içi
Yaşamak için başında geliyor en güzel sebeplerin.
Sayısızca anılarımızın şahidi olan saçlarının gölgesidir
Güneşin arkasındaki en güzel görüntüyü yaratan.
Dünya durmadan dönüyorsa eğer
Güneşe çelme takıyor rüzgar
Yerde misketlerine
Karışıyor çocukların
Titremeye başlıyor
Dünyanın ayakları
Geçiyor yolun kenarındaki ağaçlar gibi
Suskun
Binalar arasındaki küçük çocuklar gibi
Masum
Koşuyor kaldırımlarda haşince
Yollarda sakince
Vaktin
Bedenimi en çok titrettiği anındayım
Ileriye adım atsam ölüm
Geriye dönsem yokluğunun bilinmez yüzü
Ikisinin arasında
Bir bilinmezliğin içinde
Koşup koşup kirpiklerine hapsetmek istiyorum tüm mutluluğumu.
Seninle huzura erip bir ömür boyu sende saklamak istiyorum kendimi.
Arayıp arayıp sende bulmak istiyorum bendimi.
Gözlerinin içine baktıkça gözbebeklerini değilde aşk bebeklerini görmek istiyorum.
Dudaklarında hep ıslak kelime bana olan aşkın olsun istiyorum.
Aşka dair konuşulduğunda her sözün arasına biz sıkıştırılsın istiyorum.
Günahın metrelerle ölçülmeden
Sevaplarını kilometrelere çıkar
Geç değildir hiçbir zaman ölüm için
Bürünebilirsin ansızın beyazlıklara.
Saçlarının ağarmak için olmayabilir zamanı.
Sanki dönümlük vaktin varmış gibi
Sizin hiç gözyaşınız yanağınızda kurudu mu?
Mutlu olmak için hayaller kurarken
Siz hiç acıyı iliklerinizde hissettiniz mi?
Yemekten içmekten kesilircesine
Yaşamayı unuttuğunuz oldu mu hiç?
Sokak taşlarının renkli çığlıkları
Ağaçların sarhoş dalları
Ve yazın ortasında yağan kar
Hep seni dile getirirler bana
Rüzgar durak bilmeden
Hep ulaşılmazdın sen bana
Sesini duysam
Kanatları çıkacaktı kalbimin
Elini tutsam
Gökte yıldızlara karışacaktık
Gökyüzü yere inecek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!