Bir yeşeren umutla gelişim,
Yeşeren bir çınardır bu şehirde kalan umutlarım,
Sahipsiz kaldı yangınlarda,
Bir damla su veren olmadı
Bu cehennem şehrinde.
Baş kenti viran gönlümün,
Ankara her köşesi hicran yarası,
Şiirlerde kahrolası sevdanın son bulan hatırası,
Kalemim kan ağlar yazmak istemez zorla yazarım sevda denilen vefasızlığı.
Elem dolu bir ızdıraptır artık göreceğim boş sokakların artık,
Tek başınayım,virane gönlümün gül kokan hicranında hükümdarı yarınlarımın,
Sana yazıldı bu şiirler,
Seni yazdım,kendimi sana yazdım,
Anlayamadın,anlayamayacağın bir dilde,
Cümleleri katledercesine,eze eze yazdım,
Anlayamaz,duyamaz,göremezdin,
Sen kimsin be züppe;
Elinde paranla,sırtında ceketinle,
Nasılda hava atmasını bilirsin.
Kimsin ki sen be züppe,
İnsanları paranla mı satın alabilirsin?
Benliğimde sen vardın,
Elimden tutup yıldızlarda dolaşan,
Nispet etmeliydim yalnızlıkların ardından.
Lale zarı çiğnerken sen vardın o an hayallerimde,
İçimden geçenleri sana söylemeliyim,
Yazarım,şairim,hep sevdam için yazarım,
Benim içinde acımasız bir kara yazı yazılır,
Ayrılık okur,acılarıyla,amansız,dermansız,
Her okuyuşundan sonra bir kalem kırılır.
Firariyim,kaçağınım mahkumiyetinden,
Bizim yüreğimize,
Bizim kalbimize çekilmiş hudut telleri,
Sevdamıza sınır koymuşlar,
Mülteci olsak da bir birimize sığınma hakkımız yoktur.
Bizim yüreğimize,
Düşmüşüm yar diye peşine,
Döner dururum böyle avarece,
Yarim döner semahını kırların ceminde,
Döner de semahını gökyüzünde ki turnalar gibi.
Düşmüşüm yar peşine,
Yüreğimde ki silahın namlusuna sürmüşken son kalan umut kurşununu,
Dayamışken acıların kahpe anlına,
Çekiliyor ,mısralarım da ki tetik.
An gelir uçurumlarımdan düşerken tutunduğum hayaller yaşatır.
Dolaşıyorum gecelerimin karanlığında,
Biraz sarhoşum,
Sensizliğe ve de kahpe dünyaya kaldırdım,
Zehir dolu kadehlerimi.
Yakalamışken zalim feleği,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!