Vesvese Şiiri - Hüseyin Muşmal

Vesvese
Bir gün yüz çevirirsin, bir gün gülersin bana,
Bir vaktin bir vaktine niçin eşit olmuyor?
Söyle hele, nedendir kulak vermezsin buna?
Sanma ki benim böyle aklım sende kalmıyor.

Biliyorum, devranın günü güne uymaz da
Âşık, sabır çektiği tesbihini saymaz da
Lakin sen de bırakma beni böyle aymazda,
Ne yapayım, vesvese bırakıp da salmıyor?

Emin olsam hâlinden, bilsem “keyfin yerinde”,
Endişem olur mu hiç, gönlüm kalır serinde,
Ümitle yaşıyorum, elbet günün birinde,
Vuslata inanırım yoksa aklım almıyor.

Anlıyorum ben seni, sen de anla hâlimden,
Başka bir şey gelmiyor ne yazık ki elimden,
Cemalin aklımda hep, düşmez adın dilimden,
Şu gönlüm senden başka kimse ile dolmuyor.

Eşref'in gönlüne har düştüğü günden beri,
Aklı fikri sendedir, bu sevdanın eseri,
Dünya çıksa önüne, adım atmaz da geri,
Söylediği sözleri hedefini bulmuyor,
Artık senden bir adım, söyle neden gelmiyor?