Vesselam Şiiri - Murat Kürşat Ertekin

Ateş, yana yana müptela; Su, kana kana susamıştı…
Kader haykırdı: "Yaklaşma, düşünme dokunmayı!"
Biraz durdu, ekledi: "Aşk, hicranda bağlı." —
"Vesselam…"

Öyle bir hüzün ki…
Ateş, Su'ya arzuyla yanaşıp, "Seninle serinlesem, sönsem..." diye fısıldadı.
Su, titrek ve berrak karşılık verdi: "Ne çok isterdim sende yanmayı, kavrulmayı…"

Kaderin dahi anlamadığı, aşk, var olmak için yokluğu göze almaktı.