Sabiha-Halil Seyrü Sülük Mesnevisi
Bölüm I: Karşılaşma
Beyoğlu sokaklarında akşamın gölgesi uzanırken,
Halil’in gözleri bir vesika gibi sana kondu, Sabiha.
Sarı saçlarının rüzgârla dansı,
Kalbime düşen bir yaprak gibi, sessiz ve ani.
Arkadaşlar gülüyor, sigaralar söndü,
Ama zaman bizim için durdu, bir nefes gibi.
“Afedersin…” dedin, kalbinin kudretiyle,
Demin için, diye titreyen dudaklarınla.
“Estafirullah,” dedim ben, şaşkın ve sessiz,
Ruhumun gecesi seninle aydınlandı birden.
Bölüm II: Tanışma ve Şaşkınlık
6. Maksadım alay etmek değildi, dedin,
Ama sözlerin bir aynada kırık ışık gibi çarptı.
7. “Ben de şaşkınım,” dedim, dün geceden beri,
Ruhumun duvarlarını senin sesin delip geçti.
8. Hoşlanmak öyle bir an ki,
Ne şaka ne sıradan söz tutabilir kalbi.
9. Bir gülüşün, bir bakışın, bir anın,
Semâda yıldız olmuş, düşmeye hazır.
10. Maksadın ne senin, dedim,
Ve gözlerinle cevap aldım, sessiz ve derin.
Bölüm III: Yol ve Ayrılık
11. Sabiha: “Her birimiz yolumuza gitsek,”
Sözlerin rüzgâr gibi savurdu ruhumu.
12. Halil: “Yolumuz?”
Kalbim seninle birleşmeye hazır, ama zaman değil.
13. Sabiha: “Öyle… birleşecek gibi değil,”
Ama her nefesimizde birleşen bir giz vardı.
14. Sevgi yetmiyormuş, dedin,
Ve gözlerindeki hüzün, geçmişten bir şarkı.
15. “Çok eskiden rastlaşacaktık,”
Bir kehanet gibi düşerken, ayrılığın tadı.
Bölüm IV: Vesikalık ve Farkındalık
16. Halil: “Seni tanıdıktan sonra anladım,”
Gerçek aşklar bazen suskunlukta açar çiçek gibi.
17. Sabiha: “Senlen beraber olduktan sonra…”
Kalbimiz bir sınırda titredi, vuslatla ayrılık arası.
18. Vesikalı bir fotoğraf gibi sabit kalan zaman,
İçimizde eriyen bir mumun gölgesi.
19. Arzu, sevgi ve hüzün iç içe geçti,
Bir semâda rakseden ruhların dansı gibi.
20. Her dokunuş, her bakış,
Bir varlık ve yokluk arası, bir vuslat ve ayrılık.
Bölüm V: İçsel Seyrü Sülük ve Rızalık
21. Halil: “Hoşlandım,” dedim, sessiz ve korkak,
Ama bu hoşlanma bir mescidin derinliğinde dua gibi.
22. Sabiha: “Hoşlanmaktan beter mi ne?”
Beter, dedim, aşk bazen yanan bir mum, bazen eriyen balmumu.
23. Her ayrılık bir aynadır, kendimize dönmek için,
Ve her vuslat bir kapı, geçilmeyi bekleyen.
24. Kalplerimiz rızalık yolunda,
Her incinme, her kırgınlık, bir öğretmen gibi.
25. Sevgi yetmez bazen, farkındalık gerekir,
İnsanı kamil yapan, hatasını bilip doğrusu için yürümek.
Bölüm VI: Final ve Metafizik Vuslat
26. Sabiha yürür, saçları açık, kameraya doğru,
Ve bir hikâye başlar, daha önce yaşanmamış bir zamanda.
27. Halil evine döner, yuvaya, ama aklı sokaklarda,
Ruhuyla senin adını anar, her adım bir dua.
28. Çok eskiden rastlaşacaktık, dedin,
Ama zamanın akışı bu vuslatı engelledi.
29. Biz hâlâ o kapının eşiğinde bekleyen yolcularız,
Sevgi, ayrılık, rızalık ve farkındalıkla dolu.
30. Ve mesnevi burada biter mi? Hayır…
Çünkü gerçek seyrü sülük, her gün yeniden başlamaktır.
Kayıt Tarihi : 15.8.2025 01:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hak, Muhammed, Ali. Ey dede, dil verdim baş kaldır, döktüğünü doldur, ağlattığını güldür, yıktığını yap, incinme, incitme, dar gel doğru söyle." diyene RIZALIK yolunda denilir. Bir köpek komşusunun kümesinde komşusundan izin almadan komşusunun tavuklarını yedi bunu hayvan olarak yaparak iyi ya da kötü olduğunu bilemez bazı insanlar surette insan olabilir yaptığının iyi ya da kötü olduğunu bilmiyorsa sırette hayvandır. Yaptığının iyi ya da kötü olduğu bilincine varırsa surette insan sırette insan olur. Yediği tavukların parasını yediği tavukların sahibine verdi rızalık aldıysa surette insan sırette insanaı kamil olur rızalık yolunda olur. Ayağıma taş dolansa kendimden bilirim. El gövdenin kaşındığı yeri bilir. Arifler kamiller özünü yoklar cahiller kendini aklar. İnsanı kamil özünü yoklar eksiğini kusurunu bulur maddi manevi zarar verdiği mazlumun zararını ziyanını tazmin eder rızalık yoluna girer. Akla mantığa bilime fenne yakın olana İNSAN denilir sevgi merhamet vicdan ahlâk sahibi olana İNSAN denilir hak hukuk adalet rızalık yolunda olana İNSAN denilir alınteri dökerek emek harcayarak iş değer emek üreterek HeLâL kazanç elde edene İNSAN denilir Allah'ı insan yarattı bakışıyla bakıyorum. Vesikalı Yarim filmini tematik olarak ve karakterleri inceliyorum analiz sentez çözümleme yapıyorum: Vesikalı Yarim: Tematik Analiz ve Sentez 1. Temalar ve Rızalık Perspektifi İmkânsız Aşk ve Sorumluluk: Halil ve Sabiha arasındaki aşk, rızalık perspektifinde değerlendirildiğinde, her iki karakterin de yaptıkları eylemlerin sorumluluğunu taşıması üzerinden okunabilir. Halil, Sabiha’ya duyduğu aşkı, evli oluşu ve mevcut hayatıyla çatışan sorumlulukları nedeniyle sınırlamak zorunda kalır. Bu, “yaptığının iyi ya da kötü olduğunu bilme bilinci” ile ilgilidir; Halil, Sabiha’yı incitmemek için seçimler yapar ve bu seçimler onu rızalık yoluna yönlendirir. Toplumsal Kısıtlar ve İnsanlık: Sabiha, pavyon çalışanı olarak toplumun gözünde dışlanmış bir figürdür. Ancak rızalık perspektifinde, Sabiha da kendi sorumluluğunu taşır; aşkı ve arzusu çerçevesinde seçimler yapar, kendi değerini ve özgürlüğünü korur. Toplumun önyargıları, bireyin insanlık seviyesini belirlemez; bilincin, vicdanın ve eylemin niteliği belirleyicidir. Özünü Yoklama ve Kamil İnsan: Filmde Halil’in eve dönüşü ve Sabiha’nın yalnız yürüyüşü, karakterlerin kendi içlerini yoklamaları ve eylemlerinin sonuçlarını kabullenmelerine işaret eder. Bu, tıpkı senin verdiğin rızalık örneğinde olduğu gibi “yıktığını yap, döktüğünü doldur” anlayışıyla paralellik gösterir. 2. Karakter Analizi ve Rızalık İlişkisi Halil Mahalleli, evli bir adam, geleneksel değerleri temsil eder. Sabiha’ya duyduğu aşk, rızalık yolunu sınar: Aşkını yaşamak isteği ile aileye ve topluma olan sorumluluğu çatışır. Rızalık perspektifinde Halil, zarar verdiği olası kişi ve değerleri (eş, aile, mahalle) gözetir; bu bilinç ile sırette insan, özde kamil insan olarak hareket eder. Sabiha Dışarıdan “vesikalı” olarak tanımlansa da filmde özgün bir birey olarak sunulur. Toplumun ona biçtiği rol (femme fatale veya fedakâr kadın) yerine kendi seçimlerini yapar. Rızalık perspektifinde Sabiha, Halil’in evli olduğunu öğrenip sınır koymasıyla özünde vicdanlı ve ahlâklı davranır; bu, onun sırette ve özde insan olduğunu gösterir. 3. Tematik Katmanlar (Tema / Katman) (Açıklama (Rızalık Çerçevesi) İmkânsız Aşk: Halil ve Sabiha aşkı, toplumsal ve kişisel sorumluluklar çerçevesinde sınırlandırılır. Yapılan seçimler, zarar ve rızalık bilinciyle belirlenir. Toplumsal Normlar: Mahalle, aile, pavyon gibi ortamlar karakterlerin hareket alanını sınırlar; ama vicdan ve sorumluluk, karakterleri yönlendirir. Kadın Temsili: Sabiha, melodramatik kalıpları aşan bir figürdür; kendi değerini ve özgürlüğünü koruyarak rızalık ve insan olma bilincini gösterir. Özünü Yoklama ve Vicdan: Karakterler, yaptıklarının sonuçlarını değerlendirir; Halil eve dönerken ve Sabiha yalnız yürürken bu süreci izleyiciye yansıtır. Modernlik – Gelenek Çatışması: Halil’in mahalle yaşantısı ve Sabiha’nın modern yaşamı arasındaki çatışma, bilinçli seçimlerle aşılır. 4. Sentez ve Çözümleme Vesikalı Yarim, sadece bir aşk filmi değil, insanın rızalık yolunda eylemlerinin sonuçlarını ölçtüğü bir etik alegoridir. Karakterlerin eylemleri ve seçimleri, rızalık, vicdan ve bilgelik kavramları üzerinden değerlendirilir; bu açıdan film, “insan olmak” ve “insanı kamil yapmak” üzerine tematik bir çalışma sunar. Filmde aşkın imkânsızlığı, toplumsal baskı ve modern-gelenek çatışması, karakterlerin içsel bilincine ve vicdanına paralel işlenir. Sabiha ve Halil, yaptıkları eylemlerde iyi-kötü bilincine sahip oldukları için sırf surette değil, özde de insan olmayı temsil ederler.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!