Vesikalı Şiiri - Bülent Dağlı

Gönlüm yandığı zaman,
Ateşle su karışımı,
Pavyon kadınları gibi dağıtır.
Bir sigara yakarım,
Kalbim kırılır,
Kalbim parçalanır,
Kalbim,
Paslı bir hançer ucunda sallanır.
Aglamaklı kahkahalar atarak,
Anasına,avradına,sıraladığım küfürler,
Çaresizce savrulur,rüzgarlarla.
Gelmişine,geçmişine,
Ellere,
Tellere,
Tenlere dokunulur muş gibi,
Gönlümün yandığı yer temiz kalarak.
Dokundururum,vesikalı.