Verüveyda Şiiri - Şair Bilal Yavuz

Diclem aşkınla coşar vaveylâ
Diclem sevdanla taşar Rüveyda
Ongözlüm serden geçer endamınla
Kalaycılar bakırcılarla dolaşır
Kırklardağım bir efkarı tüttürür durur
Gözlerin iner şehre sabah sisi
Sokaklar maralsı gülüşüne boyanır
Çocuklar kahkaha martıları
Sevincin yüzleri tüm hüzünleri kaplar
Acıyla inatlaşan tebessümler
Salınır yürekliler tenha viranlarda
Yedi Kardeş uyanır yedisi birden
Yediveren gülleri saçlarına dolanır
Diclem aşkınla çağlar sevdaya
Diclem sevdanla şelale Rüveyda
Fırtınalı günlerde kararır gözü
Kara yağız surlarımın can edası
Sırların sırlarımla susmaya başlar
Topla yalnızlığını yalnızlığımla
Daha büyük bir ıssızlık için rûberû
Al kederlerini al vur figanlarıma
Tokuşsun hazanlarımız gamsız
İçin içimi deşsin intizarlarda
Geceye şarkımız serilsin
Sofrasına diz çökelim sevdanın
Diclem kalbinle sahrada vaha
Gönlün gönlüme sağanak Rüveyda
Yüreğin Mesudiye
Gözlerin Zinciriye
Kale içinde kale cevher göğsün
Gök yüzümüzde kayar yıldızlar
Ruhun ruhuma vabeste Rüveyda
Gönlün gönlüme serin sakin avlular
Taşlarında binbir gece türküsü
Salınsın hevesimiz çiçek damlarda
Papatyalar saçlarında ötüşsün
Can kağıda çizilmiyor Rüveyda
Aşk kınına sığamıyor Rüveyda
Binbir hisler ortasında Rüveyda
Gel beraber üşüyelim hasretle
Gel beraber ısınalım umutla