Ver Elini Şiiri - Veysel Elibol

HAKK göründü senle liman bildik
Demir attık yelken indirdik
Liman bizi niye seçemiyor
Rüzgarsa ne yönden esse kar etmiyor

Al demiri aç yelkeni VER ELİNİ okyanuslar
Küçük teknen parçalanır diyorlar
Ben de öyle umuyorum
Parçalanıp okyanus olmak istiyorum
Sığınmak yerine limanın koyuna
Limanla koyun koyuna…

Ben nerde başlar sen nerde bitersin
Aramızdaki sınırı dalgalar çizsin
Kah kıyıya vursun kah çekilsin
Şahit olduğum AŞK misali hiç sönmesin

Ne sen geri çekilsen ayrılırız ne ben
Karşılaştık bir kere ne yapsın beden
Ruh bir gönül bir; kafandaysa bir neden
Tutmadı mı hesaplar ey aşkı bile hesap eden

Saf ben her şeyini verir AŞK’a düşünmeden
Hassastır olmayasın AŞK’ı kaybeden

“Efenim işte yaşı
Yok ki tacı tahtı
Külüstür bir araba bir de canı
Yok diyorum dünyalık malı”

Masallarda bile mucizeyle olur
Zor aşk meşk gönül işi
Hesap kitapla muhasebe olur
Zorun zoru aşkın sıradışı

Alımından limanın aklı karışık
Gönlünü susturmuş, egosu şımarık
Flörtöz bir varmış bir yokmuş ilişkilere alışık
İstiyor güya sıradışı bir AŞK ve aşık
Verilince de hesaplar şaşık

Hele senin ayakların bir yere bassın
Ham hallerle sıradışı aşkı kaldıramazsın

Birbiri için atan kalpler solmayınca
Koşulsuz sevip-sevilip; kalp kıran olmayınca
Sevmemek namümkün AŞK silip yazmayınca
Ruh bir gönül bir; ego susmayınca
Nerde teslimiyet; kadere ver yansın durmayınca
AŞK mı yanıldı biz hesabı denk tutturamayınca

Haberin olsun en çetin imtihanımsın seçmeli
AŞK diyor
BEN’i bulan hayalden geçmeli
Cananı kaybetmeden vazgeçmeli
Canı kaybetmeden ölmeli
İlla illa beni seçmeli…
AŞK olan BEN; çift çift seçer
Aşıkların gözleri maşuğunda BEN’i seçer
Gördüğü hayale tutulan BEN’den geçer
Aranızda AŞK BEN’im; AŞK olan bize geçer
Çift BEN’de BİR’lenirse AŞK’la ebedi sürer
Aslınız BEN’im BEN’i seçen BİR’e geçer