Venda'ya veda Şiiri - Horse Man

Gülün haberi yok dikeninden

Hadi Venda gidelim erkenden.

Gözlerin siyah bir bulut kadar ağlamaya müsait.

Tek kişilik şemsiye dayanmaz fırtınalara.

Kollarımı açtım

Ağzını kapat Venda

Gözlerini yum

Şiirler dökülüyor avuçlarıma,

Ben tutamadıklarım için ölüyorum

Sen dökemediklerin için.

Anla bunu Venda!

Beni itersen uçurumlardan,

Düşen sen olursun

Kaldıran bir başkası.

Sen anlatmıştın bunları bana

Tek tek bağıra bağıra

Oysa şimdi Venda,

Korkaklığının ne denli cesurca

Olduğunu fısıldıyorsun kulaklarıma.

Ve gitmen için

Yetiyormuş

Dudaklarını kapatmaya.

Bundan hiç bahsetmemiştin Venda.

Sessizlik demiştin sadece bir defasında

Hiç konuşmamak değildir,

Artık duymamaktır.

Şimdi Venda ben miyim sağır olan

Yoksa sen misin dilsiz olan?

Ehemmiyeti yok.

Belki de Venda,

Yaşamaya vakit bulamayan ikimiz için,

Artık vakit bulmuşuzdur ölmek için.