bastırdığım onca isyanım
söylemek istediğim ama söyleyemediğim küfürlerim
dava mahkumu bir kaderim
ve
bir minik yürek
sabır
tebessümüm de yılların acısı saklı
deli olan ben değilim
sana çarpan yüreğimdir
kırılmış kalemlerimin uçları
birde gururum
ne etsem yel alır
Ne vakit başlasam özlemeye
Ah diye başlayan feryatlarım
Çınlatır kulaklarımı
En iyi ihtimaller dolanır boğazıma
Netice hep aynı
Büyük yanlızlığın küçük ayrıntılarıdır artık
anlayamazsın
ellerini her uzattığında
kollarının yanına düşmesini
her defasında çare diye
umutsuz yollara sapmak
ayrı kalmak
çok sevdiğin,ama hiç buluşamadığın arkadaşın gibi
soğuk bir kış gecesi köşe başında bekler gibi
evi alt üst ettiğin,en son masanın üstünde bulduğun gibi
yıldızları saymaya başlayıp,yüze gelmeden bıraktığın gibi
dedenin verdiği en ufak ama en değerli harçlık gibi
evladın olacağını öğrendiğin zaman gibi
ne zaman adil oldun ki?
halen bunu umuyorum.
adalet yok hiç bir hayatta
var olduğundan beri esirsin zamana.
gerisi sadece sahne ve roller.
senaryo belli
bir kelime biter ve biri daha başlar
anlamlı anlamsız sözcükler türer diline
başlar başının puslu düşünceleri
yer zaman mekan el olur sana
gördüğün hissettiğin yine uçar gider
an kalır anı kalır kokusu siner dünyana
konuştuğumuz her şey
geçmişe açılan bir kapıydı sanki
meğer ne kadar anı unutulmuş
meğer yaşadığımız ne kadar büyükmüş
ve geçip giden zaman
bizden neler alıp götürmüş.
Ağlıyorum işte,
Bitti artık gözyaşlarımı tutacak gücüm.
Her birinde öfke,
Herbirinde hasret,
Her birinde isyan
Düne bugüne.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!