Veli Emmi Şiiri - Cafer Petek

Susuz ırmaklarda yundum
Hergece aymadı beni üşümeler
Aymadı her sabah
Yatağımda ölü güvercinler buluşum
Solgun bir nisan akşamıydı
Mevsimler yaşadım fukara mevsimler
Mevsimleri fukara yaşadım
Aymadı beni toprağa eğilen çiçek başları

Anaç kirpidir şimdi gelmez dokunmalara
Yüreğimde yüreğin kuru bir daldır
Tutuşmalara gebedir
Kızgın kumlarda yalın ayak
Dudaklarım susuzluğun aynasıdır
Bir yanım sevimsiz ölümlerle çoğalır
Bir yanım ateş çemberinde
Silahsızım

Toprağa değmez alnım
Secdelerim ayak üstü yaşıyoruz ya
Hayat hep akşamüstü
Kırık dökük ağır aksak
Yaşamayabilemiyoruz

Sesinde bülbüller oynaşan adam
Yelatan’dan cehennem deresi’ne
Hangi ardıca dokunsam
Dalına asılı türkülerin
Dökülür avuçlarıma
Delihasan’da tuz taşlarında kurumuş
Umutlarına değende gözyaşlarım
Çıkınını buldum bir kekliğin kırık kanadında

Yol ortasında bir meşe bastonla
Hayata direnen adam
Kim cesaret edebilir ki anlamaya seni
Ya ikimiz
Bir adam
Eder miyiz
Veli emmi

Ahh veli emmi