Geçmiş, dönülmeyecek kadar uzak; geleceği yaşayamayacak kadar yorgun.
Ağır ağır eriyen sigarama bakıp durdum, yerine kendimi koydum.
Tüm bu yaşananlar ve yaşanmayacakların arasında,
Güvenli bulduğum, yalnız olduğum bir odada durdum.
Orada buldum kendimi; böylesine savrulmuş, böylesine kaybolmuş olmak ancak benim harcımdır zaten.
Suçluluğun yuva yaptığı bakışlar yavaş yavaş üstümden kaybolurken,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta