Ne çok şey sığdırdık
şu kısacık ömrümüze
Nice ayrılıklar,
nice hasretler özlemler
Binlerce kalabalığım oldu
Ve binlerce sevgiye adanan ömür
Dolu dolu vefasızlık gördüm
Binlerce sahte yüreklerin içinde
Bir çıkar uğruna harcanan dostluklar
Ve memfaatler uğruna satılan aşklar
palyaço kılıklı insanlar gördüm
Bin bir renkten renge kuşanan
Ortası yoktu
benim için hiçbirşeyin
Ya siyahtı yada beyaz
Net olmayı sevdim herzanan
vefayı sevdim yürekte
Gücü hiçbir zaman görmedim bilekte ,
Nice insanlar gördüm
Zihinleri hep kafeste.
Vakti geldiğinde
daldan düşen yapraklar gibiydi herşey ve herkes
Hiç birşeyin kalıcı olmadığını öğretti hayat
yüzüme çarpan bir tokat gibi vurdu sillesini
Zaman akıp gitti avuçlarımdan
Ve hayat, büyüttü bizi hiç acımadan.
18:20 (14-10-2025)
Hatice Çora
Kayıt Tarihi : 2.12.2025 23:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!