Vefasızlık Şiiri - Cem Filiz

Güneşim batınca karardı dünyam
Yıllarca tattım ben hep bu sancısını
Vefadan yoksunlukla olan yaşam
Yüreğimde açmış kanayan yarasını

Benim acılar üstüne acılar yaşayan
Acılarla yüzleştiğim geçen zamanlar
Gönlüne zalim bir hançer saplanan
Duygularımın dökülen sözleri bunlar

Yanmışım vefasızlığın bu günlerinde
Çektiğim acıları anlatsam kim duyar
Yakan koskoca yıllarda hüzün ateşinde
Vefasızlık günleriyle tutuşup içim yanar

Acılıyım işte acılyım ağlıyorum bir kere
Bu günümde solan çiçek gibi ömrüme
Teselli bulamadım gözyaşımda ne çare
Deva beklerim bu acılara teslim gönlüme