Vefasızlık Şiiri - Yunus Akkale

Unutma yine vefayı dostluğu
Düştün çukura zorda gör, darda gör.
Seher gündüze dönmeden kuşluğa
Dost izi nerde sırda gör, karda gör.

Atar ipini tor tayın üstüne
İnsanlar katar çiğ sütü sütüne
Tamını alır yer bütün bütüne
Bölüş harmanı alda gör ver, de gör.

Dere bulanık suda balık avlar
Gözü radar arar dağlarda davar
Doymaz gözleri yokta yok ha da var
Yaraya merhemi ilaç sar da gör.

Kalbinde nur doğarda Hak sevgisi
Allah’tan kullara Hak’ın vergisi
Zikir i gönülden dilin bilgisi
Boyla ummanı bil de gör, gir de gör.

Derman ol ona buna hava satar
Kırka alır karını bine katar
Haramı yer içer camide yatar
Mine’de gör, sonra Arafat’ta gör.

Namus, şeref, hayâ parada pulda
Doymaz gözler örter toprak gör salda
Hırlar köpek çanakta yalar yalda
Gel yanına hırda gör, ısır da gör.

Toprağı kıraç açmıyor gül çiçek
Dost mu olur sizlere oynar köçek
Kaçar şerrinden tümden börtü böcek
Kelam, selam sal, varda gör, sor da gör.

Atar adımın gezer inde, cinde
İnsana nefret duyar garaz, kinde
Dost ahbap görüşür yolda, handa
Gelmez yanına bil de gör, gir de gör.

Bilmez şükür yer içer dört her mevsim
Gönüller kırık, kırıldı hevesim
Alır satar hava gelmez veresim
Bilmez sonunu narda gör, karda gör.

Yunus, ayakta yana yatmaz direk
Cılız değil sağlam çelikten bilek
Denizden geçenlere sandal, kürek
Kadir kıymeti gel de gör, sor da gör.