Sözlerin kırdı hep ağladı kuşlar
Bekleme aramaz küskündür tuşlar
Tülden yürekleri, yakar köz taşlar
Ben miyim vefasız, yoksa o sen mi?
Demiştim hep sana şımarık gönlüm
Kimseye benzemez, sırçadır gülüm
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
