Vefalım Şiiri - Halit Özdüzen

VEFALIM
Vefalım Vefa'da otururdu,
Vefa kokardı etekleri.
Vefadan çok geçerdim ama,
vefalımdan vaz geçemezdim
Ama yıllar rüzgar gibi akarak
Vefadan da bendende geçti...

Onun vefatıyla,
Bir daha Vefa'dan hiç geçemedim
Vefayı da bozayı da çok severdi vefalım
Sanki o vefayla bütünleşmişti
Boza da onunla
Onsuz bir daha boza da içemedim..
Hep "vefasız" der diye korktum..
Halit Özdüzen