İnsanlarda vefa arama dostum
İstanbul’da bir semtin adı o, sadece
Konuşturup tuz basma yarama dostum
O duygu bulunmaz çok kişide zerrece
Anneler çile çeker, çocukları büyütür
Babalar ter döker, koca ömrü öğütür
Öğretmenler hep der görgü, ahlak ve kültür
Ancak vefa göremez çoğu, günü gelince
İnsanlar ki anneyi-babayı sokağa atarlar
Nimete boğan Mevla’ya nankörlük yaparlar
Değerlerini, üç kuruşluk menfaate satarlar
Tabii ki unuturlar seni de işleri bitince
29/07/2020, Kocaeli
Kayıt Tarihi : 30.7.2020 01:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!