ne ağaran bir saçım, ne aşina bir çehre
sevdanın çeşmesinden ayrı kaldım kime ne
gözden ırak bu derdi yaşadım katre katre
yüregimin bahçesi gül vermedi, kime ne
Kırk yılın alın teri
Katran oldu bir kere
Utandım
Kendim için
Utandım
Elimin ulaşamadığı yere uzandım
küçücük bir ırmağın inildeyen sesiyim
sevgiyi bilmeyenin sevgiye hevesiyim
bekleyişler içinde ölümün pençesini
kalmak için direnen tenin son nefesiyim
Babasını bekleyen çocuk
Resim çizdim aklımdan
Bulutlar görünmesin
Süzülmesin kırlagıç
Engin maviliklerde
Uzayan yollarda
dalar gözlerim derinlere
yavaş yavaş akar hayat
sisli enginlere
aniden koşmaya başlarım
sana ulaşmak için
Beddua
Virane hislerime bir yara da sen açtın
Eyvah dedim kalbime, ateşime su saçtın
Meğer yalanmış sözün hani aşkıma açtın
Bir sabah gözlerinde ışığı görmeyesin
İçim yandı ayrılığa
Gurbeti bir ucundan yakaladım
Gözlerime yer etti gözyaşım
Çok uzak diyarlarda kalmışım
Kalmışım bir başıma ayazın ortasında
Tutsak olmuş misali yalnızlık zindanında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!