Vedat Aydın Şiirleri - Şair Vedat Aydın

Bir yağmur damlasıydım bulutlarda,
Yükseldim yükseldim,
Yükseldikçe kar tanesi oldum bembeyaz,
Kardeşlerimden ayrıldım,
Rüzgarlarla savruldum,

Bir çiçek kopardım dalından bugün,
Yapraklarına baktım uzun, uzun,
Solmaya başladı bir zaman sonra,
Suya koydum tekrar baktım saatlerce,
Canlandı yaprakları birden,

Ne olur çıkıp gelsen,
Bana ben geldim desen,
Gözlerime bir bakıp,
Halimi görsen,

Ne olur çıkıp gelsen,

Ellerin dolaşırken bedenimde,
Dalıyorum hayal alemine seninle,
Gözlerin bakarken gözlerime aşık gibi,
Seni çok seviyorum deliler gibi,

Seninle geçiyor zaman bir sel gibi,

Pervane misali bağlandım sana,
Işığına döner, döner dururum,
Uzakta da olsan tutuldum sevdana,
Hasretine yanar, yanar dururum,
Söz geçmiyor yüreğime sevme desem de,
Sen benim gibi sevmesen de,

Demiştim sana,
Kollarını aç gel bana,
Demiştim sana,
Gitme o zengin vefasız adama,
Kıymetini bilemez,
Hasretini çekemez demiştim,

Deprem vurdu memleketimi
Söndürdü ocakları gölcük göçtü,
Genç yaşlı çocuk, anne baba hepsi bir aileden,
Kül etti kavurdu yürekleri kor misali,
ALLAHIM buna yürek mi dayanır,
Ağlayan anaların feryadına,

Yağmur ol ak tenimden
Sök at beni yüreğinden
Bırak ellerimi birden
Kopar at, bu dikeni gülden

Gözyaşı ol birden

Düğün bayram edeceğim,
Seni gelin vereceğim,
Sen mutlu ol diye,
Hep dualar edeceğim,

Bir gün gelir bulursun beni,

Ne zaman gözlerimi kapayıp
Uykuya dalsam,
Derin düşler içinde,
Hep seni görüyorum karşımda,
Seni görebildiğim tek yer, düşlerim,
Her seferinde başka mekanda