Veda Senfonisi Şiiri - Reyhan Sur

çekilir güneş
gök savsaklar
zamansız yağar yağmur

gürültüyle ıslanır çatılar
sesler savrulur
geçerken sis tünellerinden
apansız düşer diz üstü

gölge olur çalılıklara akşam
**

unutturur rengini güllerin
demlenmemiş gülüşler
düşler kırılır

içtiğimiz nar suyu kızılca şerbet
bereket

sızar dudaklarımızdan
aya sıçrar rengi
yudumlar akşam güneşi

kırk aynadan geçer
çelişkili bakışlarımız
toplayıp saydamlığı
derinliği
geçirgenliği
boyunduruğuna sunarız kırmızılarda
acemi fırça darbelerinin koro sesini

gül kokuludur akşam
**

güleç yüzlü böcekler geçer
ısırgan otları arasından
uçurum diplerinde
zoraki kahkahalar
barok öksürüklerde yiter
antik anılara
fa diyez minör
çoğalttığımız dikteler

gözlerdeki mumlar söner içtenliğe
kırık hıçkırıklar kalır Veda Senfonisi’nde

hüzündür akşam