Çekip gitme, kenarda bekle;
Aşk bunu ister, inan aşka.
Ölüm gibi bütün gün ayrı kalma:
Ah ! Ne cüret ! Aynını yapıyorsun bana.
Aynı yerde yaşamalı ve ölmeli,
“Allahaısmaladık” demeli, “Elveda” dememeli !
Zenginlik için aşktan uzaklaşma !
Yalnız olunca altınla ne yapılır?
Dönsen bile birlikte mi yaşanılır?
Anlaşırız mı sanıyorsun ben sustuğumda?
Aynı yerde yaşamalı ve ölmeli,
“Allahaısmaladık” demeli, “Elveda” dememeli !
”Ben sâdığım ! mı diyeceksin onlara.
Onlar “Gereksiz çığlık” diye cevap verirler,
O dinleniyor, artık işitmez, derler.
Tanrı az da olsa acıyacak ona ! ”
Aynı yerde yaşamalı ve ölmeli,
“Allahaısmaladık” demeli, “Elveda” dememeli !
Marceline Debordes- Valmore (1786-1859)
Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Kayıt Tarihi : 15.5.2018 12:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!