Veda Konuşması Şiiri - Hasan Ayhan

Konuşmamı hüzünle biten kelimelerle kirletmeyeceğim
Çünkü;
Bir yaprak dalından
Bir yağmur damlası gökyüzünden
Bir kuş yuvasından
Dünya güneşinden kopar
Aslında bunlar ayrılık değildir.
Yaprak tekrar yeşermek için
Yağmur tekrar yağmak için
Kuş tekrar yuva yapmak için
Dünya güneşe tekrar kavuşmak için gider
Soruyorum sizlere
Ya dünya güneşten ayrılmasaydı
O güzelim çiçekler papatyalar,laleler,masmavi denizler,mevsimler olur muydu.
Sonbaharı,kışı,yazı,ilkbaharı nasıl tanırdık
Beş mevsim olduğumu bilemezdik
Bunlar ayrılık değildir.
Bakın işte ay her zaman ki yerinde
Yıldızlar her zaman ki gibi pırıl pırıl
Biz ayrılmıyoruz sadece uzaklaşıyoruz biribirimizden, aynı arabanın içinden
Değişen sadece koltuk numaralarımız
Kimimizin yaşı
Kimizin yüzü
Kimimizin saçları değişecek
Mesela ben kırk yaşında olacağım
Senin yüzünde çizgiler belirginleşecek
Onun saçları beyazlaşacak
Dedim ya beş mevsimimiz
Sonbahar, kış, ilkbahar yaz ve de aşk
Ve ben sizleri o ışıl ışıl pırıldayan gözlerinizden tanıyacağım
Aslında hepimiz, hemşireliğin ruhundan oluşmuş olan meşaleleriz
Biz bu kutsal mesleğin meşalelerini
Dünyanın dört bir yanına taşıyacağız
Yep yeni fidanlar yetiştirmek için;
Kimi zaman toprak,
Kimi zaman su,
Kimi zaman abla,
Kimi zaman kardeş, abi
Kimi zaman da insanların yaralarına merhem olacağız
İşte biz bunun için gidiyoruz
Bizim ki bir ayrılık değildir
Bilginin ve sevginin ışığında tanrının melekleriyiz
Bizler kocama yürekli cesur hemşireleriz
Beni dinlediğiniz için can gönülden teşekkür ediyorum
Yolunuz apaydınlık olsun.