Veda Hutbesinin 2025 Yorumu

Veda Hutbesi’nin 2025Yorumu

Bir yolcunun diliyle çağımıza hitap

⸻

Ey insanlar,
Ben size ne beyim ne reisim,
Ben de sizin gibi bir yolcuyum,
Toprağı dizimde, göğü gözümde taşıyan bir garibim.

Bir vakit Arafat’ta yankılanan o söz,
şimdi dağlara değil, susmuş kalplere çağırır:
Birbirinizi incitmeyin!
Birbirinizin yükünü alın, derdini bilin,
Çünkü insan, insana emanettir.

Ben görmedim, ama gösterildi bana,
Yüksek bir yerden sesleniyordu Peygamber:
“Kadınlar size Allah’ın emanetidir.”
Unutma, o emanet hâlâ ağlıyor!

Zulüm, haram, yalan, kibir…
Bunlar eski dünyanın hastalıklarıydı,
Ama siz yeni dünyada eski hastalıklara meftun oldunuz.
Oysa her doğan çocuk, bir başka dünyanın umududur.
Siz o umudu öldürmeyin!

Ne Arap Acem’e üstün,
Ne zengin fakire,
Ne şehirli köylüye…
Ne de sen, kendine!
Sakın kendini başkasından büyük sanma.
Çünkü her büyüklük, toprağa döner eninde sonunda.

Ben bu sözü rüyada aldım,
Ama uyanıkken yazıyorum:
Ey dinleyen, bu sözü de unutma:
Artık ağı yok, artık sınır yok, artık bahanen yok.
Ya doğruyu yaşarsın, ya da susarsın.
Ama susan da şahit sayılır.

Şimdi bu söz size emanettir,
Tıpkı bir vakit o kalabalıkta bırakıldığı

22.04.2025