Veda Etmeden gidenler Şiiri - Vedat Fazıl

Yok aklımda sensizlik,
Artık karanlıklardan da korkmuyorum.
Artık yalnızlıklara da aldırmıyorum,
İşte bak nasıl da sesizce gidiyorum.

Kara giymiş bir kadın, bir sürü insan.
Elele tutmuşlar bu gencecik tabutdan.
Ne farkı varkı ölümün unutulmaktan.
Sanmam gözlerin yorulmaz, bana ağlamaktan.
Ağlama istemem yan bana içten...!

Vazolar da taziye çiçeklerimde solar,
Yaprakları kurur, suda sapları cürürse
Unutulmuşluğun üzerinden geçer aylar, yıllar.
Sonra bir gün yine bir umut,güneşle bebelerin doğar
Etrafında koşturur yürürse
Adımı koyma istemem Yan bana içten....!

Anlamı yok artık haberin olsada olmasada bu gidişten