Veda Busesi Şiiri - Tülay Bilgin

Ömrünü feda ettiğin yıllar,
Birer birer hatıra sayfalarında kaldılar.
Bİr yıldız gibi parlayan,
Bir güneş gibi ısıtan,
Yağmur gibi göz yaşlarını içine akıtan,anam.

Yaşlanınca kimse bakmadı yüzüne,
Attılar bir köşeye.
Yıldızın söndü,
Güneşin soğudu,
Yamurların sel oldu,anam

Her gün pencerende.
Yalnızlığıma bir çare!
Olurmu birgün biri diye
Hayallere açılan kapılar
Umudunda saklı kaldılar,anam

Kulaklarında veda sesleri,
Hatıralar sende gizli.
Sıcacık yuva özlemi.
Gramofonda Şükran Kaya.
Gözlerin nemli,anam

Kara gözlerindeki hüzünlü bakış.
Ak saçların karalar bağlamış.
Kızıl güneş yılları karartmış.
Ufuklar dahada uzaklaşmış,
Gözlerinde, anam