Günün günsüzlüğe,
Yaşamın sessizliğe,
Sözün harfsizliğe soyunduğu an.
Kadere nokta, ecele isim, göze çivi, lal dile gerçek saklandı.
Kuzu kurt postunda,
Riya samimiyet kesesinde misafir.
Akıl, algı kaosunda sevgi ile sallandı.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta