Veda Şiiri - Adnan Bal

Dut yemiş bülbülden çıkmaz ses seda
Akort bozulmuşdur bekleme eda
Gözlerine bakıp bakıp yutkunup
Söylenmiyen sözün adıdır Veda

Kalan prens'ise giden ecedir
Zaman gündüz vakti veya gecedir
Birbaşına kaldın halin nicedir
Terk edilmişliğin adıdır Veda

Sevdan takılmışdır kader ağına
Bir ateş düşmüşdür gönül dağına
Bir sızı yerleşir yürek bağına
Böyle bir duygunun adıdır Veda

Kalan öksüz olur gidense yetim
Bazen bir dramdır bazen bir betim
Yarına başlayış maziye bitim
Yaşama atılan düğümdür Veda

Son sayı senindir önünde pota
Ok yaydan fırlamış iş görmez kota
Dönermiş gelirmiş hepsi savsata
Ayrılığın ilk adımıdır Veda

Kalp atışı son suretle hızlanan
Gülüşüp söyleşip sonra ağlanan
Usulen el sıkıp mendil sallanan
Bir garip törenin adıdır Veda