Elbet bir gün bırakıp gidecekti
Ama üç gün önce,ama bir gün sonra
Giderken kimseye haber vermeyecekti
Düşerken omuzlarından kolları yanına
Bekliyordu o son konuğu ne zamandır
Dileyerek gecikmesini,çünkü
Yapılacak işleri vardı daha
Kendisinden öncekilerin bitiremedikleri
Onun da bitiremeyeceği!
Biliyordu son yazı olduğunu
Buram buram terleyerek tepeye çıktığında
İpek böceği kozası değildi yaşam
Teni sıcakla ve rüzgarla kavrulduğunda
Şimdi uzaklardan,bulutların arasından
Selam yolluyor dünyaya
Özür diliyor bütün dostlarından
Vakit bulamadığı için vedaya
Kayıt Tarihi : 9.10.2005 01:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!