Veda Şiiri - Sabri Ceyhan

Veda...

Veda vakti gelir,
Gider insan herkesten,
Öyle bilinmeze.
Veda edilir bazen,
Kaleme,
Kelama,
Çekilir perdeler,
Kilit vurulur kapıya...

Veda vakti gelir çatar,
Gözler nemli,
Buruktur yürek.
Veda edilir bazen,
Gönül suskun,
Dil ki lâl,
Sallanmaz eller,
Kilit vurulur nefese...

Veda edilir sonunda,
Yollar uzar,
Hayaller peşi sıra,
Düşler bırakmaz yakayı.
Veda edilir habersiz,
Ne duyan,
Ne de gören olur,
Bir tas su dökenin olmaz...

Veda eder insan,
Kendi kendine,
Çıkar yüreği bedenden.
Veda edilir duygulara,
Darmadağın olur gönül,
Kaskatı kesilir dil,
Yüreğe taş,
Ellere kelepçe vurulur...

Veda edilir bazen,
Yaza kışa,
Bahara,
Hazana.
Veda edilir anlara,
Sabahına,
Akşamına,
Ket vurulur zamana...

Sabri CEYHAN