Bu nasip denenin yüzü asi oldu bana
Hoşça kalın yarenlerim, alınterim, yârim
Bitiriyorum sonunda bu hayat sorgusunu
Dinlemeden gidiyorum baharın türküsünü
Yârim, sen ki umudun kızıl karanfilisin
Tanışabilseydik sarı bir mendil koyardım sînene
Fakat sen üzülme müsterih ol, hiç bilmeyeceksin göçtüğümü
Bir çocuk hüznü bırakacağım, bir kuş ötüşü kalbine
Ve şimdi susturuyorum bu korkunç suskunluğu
Yüreğime o son ışığı da çizerek
Bırakın ki gidişim bir tohum olsun
Yarınlarda filizlenen bir çığlık olsun.
Kayıt Tarihi : 1.9.2025 15:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!