Veda Şiiri - Pera Güneş

Yağmurlar yağıyor karanlık odalara
Ani bir veda bırakıyorum onlara
Bilirsiniz alıştım vedalara
Ama bu sefer yolcuyum elveda

Tutunduğum dallarımı kırdılar
Umutlarımı hayallerimi aldılar
Beni benle bıraktılar
Delirdim, iyi misin diye sormadılar

Yaslandığım dağlar devrildi
Ne oldu, sevdiklerim nereye gitti
Yalnızlık sevilmemek miydi
Yıkıldım arkamda durmadı dağlar

Feryat etmedi sustu gönlüm
İçine attı sanki durdu ömrüm
Kimseciklere yetemedi görgüm
Bir çukurda çocukluğumu gördüm

Ağladım arkamda bıraktıklarıma
Küstüm gelecekteki hatıralarıma
Bu son bir veda dostlarıma
Uğurlarken papatyalar dökün yollarıma