Veda Şiiri - Abdurrahim Tırpan

Körün gözü
Sağırın kulağı oldum
Sen yokken

Hudutlarım yanına bile yaklaşamıyor
Kalbinin yanından bile geçemiyor
Aklına dahi gelmiyorum
Görünmez duvarlar var sanki aramızda

Belkide tuğlaları teker teker biz dizmişizdir
Çünkü yıkmaya bile kıyamıyorum
Zaten o kadar yüksek ki duvarlarımız
Vuslat bile hülya gibi geliyor bana

Ve sonra
Mezarım derinleşiyor
Yavaşlıyor kalbim
Gözümün feri sönüyor
Karanlığa bürünüyor dünyam
Senin ışığından mahrum

Veda türküleri çalıyor artık kafamda
Sanırım bu sana son şiirim
Son kalbimi açışım ve son ağlayışım
Hoşçakal ,hoşçakal ayyüzlüm