Ne ararım gayri yolun sonunda?
Çıkmaz sokaklarda ışıklar sönük.
Renkler koyulaştı resmin tonunda,
Her neye uzansam, arkası dönük.
Nerde güler yüzler, hayâl bakışlar?
Sönmüş balonların çöküşü heryer!
Kalpten kalbe geçen mutlu akışlar,
Yıkık bacalarda tütüyor yer yer.
Kasvet var havada, puslanmış herşey,
Gündüzde geceyi yaşıyor ruhum.
Akortlar bozulmuş, ses vermiyor ney,
Artık derinlerde kanar mecrûhum.
Tabiban deştikçe yaramı gün gün,
Arşa çıkar âhım; bak gözlerime.
İçimi kavurur yediğim sürgün,
Halimi yansıtmam sevdiklerime.
Benimle yaşarım gece gündüzü,
Rab'bime inancım sonsuz rahmettir.
Yine aşacağım yokuşu düzü,
Enver'e vecibe, son azimettir...
21.12.2015 Fatih-İST.
Enver ÖzçağlayanKayıt Tarihi : 22.12.2015 11:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Düşünceler...E.Ö.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!