Avlandım zamanın tik taklarına 
Kalakaldım ızdırabımla 
Koydum solmuş defterimin arasına 
Boşa geçen ömrümün bıraktığı anıları da 
Kaldı bana 
Trenin son düdüğünü beklemek 
Çaresi de yok başka
Şimdi baktıkça arkaya 
Diyorum kendime kızarcasına 
Zaman mı geçti, yok ben mi eskidim 
Dilime dolanıyor istemsizce vah tüh demeler 
Bakıyorum 
Bir bir kopan takvim yapraklarına 
Ne içindeyim zamanın 
Nede büsbütün dışında 
Nefesi rengarenk boyayan rüyada 
Biliyorum uyanınca kaybolacağım 
Pişmanlıkların akışında 
Zamanın avlanmalarla 
Kabarttım kinin gıybetin defterlerini 
Her hatamda kusurumda 
Tarih düşer her yazdığının altına 
Tiyatro misali vakti gelince yansıtır 
Zaman 
Kimseye bu kadar düşman olmamıştım 
Avlayacağım galip geleceğim derken zamana 
Beni avladı sessiz sedasız bekleyerek 
Yere düşen sarı yaprak gibi 
Yavaş yavaş 
Ve 
Sonunda bitirdi 
Son noktayı da bana bıraktı
.
Kayıt Tarihi : 5.1.2018 13:38:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!