İlk kapıyı açamadım, çırpınışım oldu boşuna.
Her deneme de yine olmuyor aman aman.
Bağlı ayağım, var prangalarım, kırıktır kolum.
Kanadım olsa ne yazar yüküm ağır mı ağır.
Dallar çiçeklensin diye kalmadı umudum.
Açsa ne yazar, kaldı avucumda toprak, görün.
Mezarıma gelmesin, mezar kazıcılar istemem.
Ben tırnaklarımla kazıdım mezarım hazır.
Evim dünyam bir ufacık tohum düşürüldü.
Kocaman oldu büyüdü incir ağacı oldu.
Kenan Gezici 01/09/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 1.9.2025 21:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!