Ve Sen Gidiyorsun Şiiri - Ayşegül Atmaca

Ve sen gidiyorsun ve ben kendimi annesinin bile kabullenemediği
Yağmurda sırılsıklam olmuş bir kedi yavrusu gibi hissediyorum
Olmadı işte olmayacaktı biliyorum
Ne kadar debelensemde boştu
Hiçbirşey hiçkimse senin yerini dolduramayacaktı
Hep bir yanım öksüz bir yanım bir yanım yetim kalacaktı
Ne kadar kalabalık olsamda yalnızdım
İnadına susmak istiyordum yinede
Sonra bahaneler yaratıyordum kendime
Yalanlar söylüyordum yüreğime
O mutlaka geri dönecek diye
Gittin
Ama hala dönmedin
Bense hala çaresizce beklemekteyim...