Ve İstemiyorum. Şiiri - Sevval Kodal

Adım attıkça saçmalıyorum atmadıkça pişman oluyorum
Bilmiyorum artık akıllıca düşünemiyorum
Bana bir yol göster tanrım dayanamıyorum
Sanmıyorum artık bir şeylerin düzeleceğini ve istemiyorum bir şeylere bel bağlamak istemiyorum boş yere ümitlenmek
Ve istemiyorum sensiz gün geçirmek
Sensiz gün geçirmek bile istemezken
Sen benden sevgini esirgiyorsun
Bazen dayanamıyorum artık yeter diyorum sonra yine diyorum lanet olsun ki çok seviyorum!
Sabrediyorum sabredemeyeceğim şeylere bile ve susuyorum seni kırmamak için içim içimi yerken Ve katlanıyorum her mutsuzluğa sen yokken
Kendimle sürekli çelişiyorum,bıkıyorum ve bırakıyorum kendimi düşüncelerimin zifiri karanlığına sonra yine salıyorum kendimi boşluklara
Neler düşündüğümü tahmin bile edemezsin
Boğuluyorum,kayboluyorum neredeyim inan bilmiyorum
Tanrım kollarını aç galiba ben geliyorum