Ve Gecedir... Şiiri - Emir Kemal

Ve gecedir...
Soğuktur, duldasızsındır...
Kar vardır dışarıda.
Yitirilenin yarınlar olduğunu bilirsin
En bilmek istemediğin anlarda.
Bir ölümdür yaşamak,
Çabalayamazsın...
Bir hüzündür dokunduğun;
Hep yetişme gayretiyle uzandığın son dalın,
Yakalayamazsın...
Buğulu bir çift göze yüksündür
Bütün bir ömür...

Aynasızdır hayat,
Göremezsin kendini dilediğince.
Yalan söyleten sadece yalanlar değildir artık.
Doğrularda yalana bel bağlamıştır,
Yalanlayamazsın...
Sırtı keskin,
Kınsız bir bıçaktır yaşamak.
Doğrulamazsın ve...
Doğrulayamazsın da hiçbir şeyi,
Kaybolursun...

Ve demdir bu...
Ve sonsuzluğa uçan bir kuşun en son umududur almaya çalıştığın,
Alamazsın...
Ve gecedir...
Kar vardır dışarıda.
Hava ayaz,
Kurtlar bir aşa pusuda...
Ve sen rüyamda.
Aklıma firar türküleri söyleten sen...
Ve şefkatten uzaktır saatler.
Bir sürgün edasına kasvet katan gülüşleri vardır,
Gamzelerinden süzülen pınarlarında sevgilinin...
Yani sen varsındır,
Sesin vardır.
Konuşmasan da nezaketten...

Ve gecedir...
Soğuktur, duldasızsındır...