Güney yamacındaydı bağ evimiz.
Dağ ısınıyordu güneşin bahar sıcaklığıyla.
Kıştan kalma son karları da yutuyordu toprak.
Gelin olmuştu sanki bütün ağaçlar.
Yılanlar uyanıyordu, aşk uyanıyordu.
Ve ben doğuyordum yeryüzüne ağlayarak.
Dağ özgürlüğü çağırıyordu.
Ben dağı çağırıyordum.
Babam ilk defa amelelik yapıyordu.
Lastik ayakkabılar yok satıyordu.
Amerika gelmişti içimize ama.
Henüz kimse bilmiyordu.
Ölüm ne de çok gülümsemişti bana.
Kızamıktan, tifodan, zatürreeden yana.
Yaşamaya değecek hep bir neden aradım.
Kara kuru bir çocuk, çelimsiz bacaklarım.
Bir şey vardı içimde, sevgiyle hayatta kaldım.
Şimdi anlıyorum ki, kaderimde sen vardın.
Taze mısırlar pişirdim.
Soğuk sular dağıttım pazarcı esnafına.
Bardağı beş kuruştan.
Simitçi çocuk oldu adım.
Bağrım yerden kalkmadan.
Saman yapraklı sarı defterler aldım.
Silip silip yeniden karaladığım.
Kayıtsız başladım okula, daha beşe basmadan.
Güzel kokulu cici kızlar geçerdi önümüzden.
Cesaretsiz aşklardı yaşadığımız.
Geceleri rüyalarımızı süsleyen.
Ne yaptım ne ettimse hiç birini sevmedim.
Koca bir ömür gitti, sevgisiz sevdasız kaldım.
Şimdi anlıyorum ki, kaderimde sen vardın.
İlk gömleğimi diktirdim terziye
İlk defa çıkardım lastik ayakkabılarımı.
İlk gurbete çıkışımdı.
İlk defa bakıyordum tren penceresinden.
Soluk alıp verişlerini duyuyordum çukur ovanın.
İlk defa kadın ırgatlar görüyordum.
Çoluk, çocuk, avrat uşak
Baştan aşağı ter kokuyordum…
Torosları delip geçiyordu tren.
Akdenizin ılık sahillerine düşüverdim birden.
İlk defa eros tanrıları gıdıklıyordu tenimi.
Ve ilk defa kız arkadaşlarıma
Erkek gibi bakıyordum.
Hiç birinin uzanan ellerinden tutmadım.
Şimdi anlıyorum ki kaderimde sen vardın.
Denizin tuzu karışmıştı kanımıza.
Devrim türküleriyle uyanıyorduk her sabah.
Ve her gün bir kitap deviriyorduk.
Şeyh Galibden önce Raskalnikov giriyordu düşlerimize
Dağlar dağlar diyordu Barış Manço.
Biz dağları özlüyorduk…
Pamuk tarlalarına gidiyorduk tatil günlerinde.
Kadınlara el vurmaya korkuyor,
Erkekliğimizden utanıyorduk.
Dağ başını duman almış gidelim arkadaşlar.
Diyorduk demesine ama
Nereye gittiğimizi biz de bilmiyorduk.
İşte böyle bir tanem
Nice yıllar kadınlara küs kaldım.
Şimdi anlıyorum ki kaderimde sen vardın…
Kayıt Tarihi : 21.4.2010 02:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!