Kırdım huysuz kanatlarımı yüreğimin
Artık uçmak yasak bana
Özgürlüğünü bile yaşayamadım sevginin
Kahrolmak müstahak bana
Şüphe ve vehim
Arkasından ihanet
Bu kendime yaptığım affedilmez hakaret
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var