Ben soğuklar yazardım sabah şen uyruklu gezerdi güvercin kanatlarıyla.
Beni kara sular izlerdi kuyumu bulana dek asılsız kıvranırdım,
beyaz olmak gelmiyor içimden...
Ağlamak telaşı bir vahiye sebep olur da kapatır diye bekledim yansıyan renkleri.
Çok geç anladım haberi varmamış ne mektuplar kalmış sağanaklarda...
Sürüyle imrenir içime aşağılıklarda.
Heybesiyle dağıtan bi adamın sakallarından mürekkep damlarmış çok geç anladım.
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta