Ben buyum işte
Karanlığın unutulmuş bir noktasına yerleşen aydınlık
Aydınlığın doruk noktaya ulaşmasıyla doruklaşan bir karanlık,
Ben buyum işte.
Kapağı dağlar olan bir kutudan
Umutla sızmaya çabalayan bir ışık,
Kapağını devirdiklerinde
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Paradoksunu sevdim şair..
'Canlanınca da o'nu ezip geçen bir insan'..
yani kendimize insanlık biçiminde evrensel bir kavram uydurarak kendimizle ilgili gerçeklerin farkına varmak istememek..
Canlanınca da o'nu ezip geçen bir insan..
çok güzel şair
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta