Ve Aşk Şiiri - Suskun Adam Zeynep

Aşk,
kimine göre nefsin ateşidir;
bir bakışla tutuşan,
bir dokunuşla büyüyen,
bedende yankılanan geçici bir yangın…

Kimine göre ise ruhun nefesidir;
görünmeyeni gösteren,
duyulmayanı duyuran,
kalbin en sessiz anında
kendini hatırlatan gizli bir sır.

Kimi, dudakta bir gülüşte bulur aşkı,
kimi ise bir bakışın ardındaki
sonsuz sessizlikte…
Kimi için tenin sıcaklığıdır,
kimi için ruhun sükûneti.

Aşk,
bazen bir an’da saklıdır;
zamana meydan okuyan küçücük bir titreyişte.
Bazen de koca bir ömrün bile yetmediği
bitmeyen bir yolculukta.

Nefsin peşinde koşan,
her defasında küle döner;
ruhta arayan ise
külden doğan bir kuş gibi
yeniden kanatlanır.

Birine göre serap,
ötekine göre hakikat…
Kimi için zincir,
kimi için kanat…

Ve işte,
herkes kendi penceresinden bakar aşka:
kimisi tüketir,
kimisi büyütür,
kimisi yok olur,
kimisi yeniden doğar.