Vdekje - Arnavutca
Ndonjehere..
Unë them...
Nëse unë të gjetur një zgjidhje...
Për pavdekësi...
Në qoftë se unë kurrë nuk vdesin...
I'il qëndrojë drejtë në botë.
Pas..
Une mendova..
Myself..
Kjo është jeta.
Unë do nuk e do..
Unë nuk do të shkruaj poezi..
Unë nuk do foto..
Unë nuk do të duan botën..
Jam i lodhur..
I quajtur vdekjen.
Merr jetën time..
Unë them se..
Mjaft me kaq..
Ku, vdekja..
Për vitin 2017..
Vdekja erdhi.
Unë kam qenë i mërzitur.
I frikësuar
Unë dorëzohem..
I tha Azraile...
Kthehuni në 2045..
Mersin-19.03.2010-Bilal Genis
Bilal GenişKayıt Tarihi : 19.3.2017 05:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!