İki kırmızı iki beyaz karanfil istemiştin
İkisini yüreğimin al kanlarıyla boyadım
Bana hiç haber vermeden buralardan sen gitmişsin
Öğrenince yalnızlığımı saatlerce ağladım
Yalnız kaldık karanfillerle bekar odamda
Bir çini vazoya onları itina ile koydum
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



