Vaziyet kötü;
İnsanları üzerime saldılar.
Sistem çöktü,
Şimdi yalnız kaldılar.
Putları öldü,
Yaşayan can çekişmekte.
Ateşleri söndü;
Bir kutlu gençlik yetişmekte.
Tepemizde çatı,
Yanıyor yürek derinden.
Alev sardı üst katı,
Hem de en ummadık yerinden...
Nizamettin Özel
Kayıt Tarihi : 9.3.2007 10:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!