Vazgeçtim Sevdandan

Kimselerle paylaşamadım sevincimi,
Kimselere söyleyemedim seni sevdiğimi.
Şimdi acımı da yalnız yaşıyorum.
Sensizlikle ölümüne savaşıyorum.
Nasıl da oyuncak ettin kendine,
Nasıl da inandırdın beni, sevdiğine.
Alıp gidiyorsun şimdi, yalan sözlerini de.
Çekip gidiyorsun hayatımdan,
Alıp o kahve gözlerini de.
Ne çok yaş döktü güya benim için,
Ne istedin benden,
Bu kadar yalan niçin?
Seni sevmekti benim tek kusurum,
Sende sanmıştım bütün mutluluğum, huzurum.
Yine kaldım işte, tek başıma,
Duvarlar üstüme yıkılıyor sanki,
Gözlerim kaybetti yeşilini.
Açtığın yarayı kapatmadan gittin,
Hey zalim hey!
Beni bu ateşe sen ittin.
Söyle şimdi neye sitem edeyim?
Seni tanıdığım güne mi,
Sana delice bağlanan kalbime mi,
Ellerinden ayrı kalamayan ellerime mi,
Her fırsatta sana gelmek isteyen bedenime mi?
Ne değişir ki bu saatten sonra,
Yok sana bir sözüm, sitemim.

Ben şimdi senden vazgeçtim.
Adını anmayacağım bir daha.
Bakmayacağım bende kalan son resmine.
Gözlerimi kapatıp, dalmayacağım hayallere.
Mesela bir beyaz gelinlikle görmeyeceğim seni.
Önce evimden kokunu sileceğim,
Sonra kalbimden ismini,
Dudaklarımdan dudak izlerini,
Tenimdeki her dokunuşunu bir bir,

Ben şimdi senden vazgeçtim.
Unutacağım seni, anmayacağım.
O yalan gözlerine,
O yılan gözlerine,
İnan bir kez daha kanmayacağım.
Bundan sonra bir hayat yaşa,
İçinde benim olmadığım.
Ey benim yalan sevdam!
Ey benim yalancı sevdam!
Sanma ki bitirdin beni,
Sanma ki yaktın, perişan ettin.
Sen kendi kendini bitirdin.
Bulamayacaksın benim gibi seveni,
Hiç susturamayacaksın kahve gözlerini.
Artık kendime yeni bir yol seçtim,
Ben şimdi sevdandan vazgeçtim.