Vazgeçtim
Vazgeçtim seni beklemekten,
Yitip giden umutlarımdan,
Bir araya gelmeyen yollarımızdan,
Kırık dökük hayallerimizden vazgeçtim.
Artık eskisi kadar yakmıyor içimi,
Adını her duyduğumda titremiyor sesim.
Zaman, en büyük öğretmenim oldu,
Beni sana değil, kendime döndürdü.
Sevdikçe tükenmekten yoruldum,
Gözlerimde biriken yağmurları unuttum.
Ne kadar denediysem, olmadı işte,
Vazgeçtim son bir kez ümit etmekten.
Seninle kurduğum hayalleri bıraktım,
İçimdeki boşlukla yüzleştim nihayet.
Artık sessizlik daha huzurlu,
Vazgeçtim seni her an sevmekten.
Ve anladım, bazen en büyük zafer,
Kaybetmeyi kabullenip yürümek.
Sonsuz bir hüzün yerine,
Biraz olsun nefes almakmış, vazgeçtim.
Vazgectim artık senden içimdeki seni kanata kanata.
Kayıt Tarihi : 19.10.2024 11:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!